چهارشنبه سوری این‌سال شور و هوای دیگری دارد. آتشی که از شراره‌های عزم جوانان مبارز و بپا خاسته و شعله‌های فروزان خشم مردمی به جان آمده، پردهٔ سیاه شب را می‌شکافد و نوید صبح و روشنی بهار می‌دهد.
فراخواندن آتش در پایان زمستان؛ سوزاندن نماد شیطان و دریدن پوستین مندرس شب؛ این مضمون چهارشنبه‌سوری در دوران قیام مردم ایران است و فراخوان دهم اسفند ماه ۹۷ستاد اجتماعی مجاهدین در داخل کشور نیز در همین راستا است
این سکویی است برای روشنایی و گسترش شورش و قیام در سال ۹۸که کانون‌های شورشی از بهمن‌ماه به پیشوازش رفتند.
در این ماه کانون‌های فروزان شورشی ۱۲۴نماد شیطان را در سراسر میهن به آتش کشیدند. سوزاندن بنرها و تصاویر منحوس خامنه‌ای و خمینی و به آتش کشیدن پایگاههای بسیج ضدمردمی و مظاهر حکومت پلید در شهرهای کرمانشاه، مشهد، تبریز، بهشهر، خرم‌آباد، نیشابور، اصفهان، میاندوآب، کرج، لرستان، تهران، اندیمشک، خوزستان، آذربایجان، شهرکرد، ماهشهر، گچساران، بوشهر، تبریز، گلپایگان، بندرعباس، بابلسر، ارومیه، قائم‌شهر، مراغه، اهواز، اسفراین، برازجان، زنجان، رشت، شیراز، اراک، لنگرود، یاسوج، خاش، سلماس، آمل، ساوه، ماکو... از جمله فعالیت‌های کانون‌های شورشی در بهمن‌ماه ۹۷است.
گزارشی از فعالیت‌های کانون‌های شورشی در سراسر میهن اشغال شده در بهمن ۹۷
در بخشی از فراخوان ستاد اجتماعی مجاهدین در داخل کشور ـ ۱۰اسفند ۹۷ـ آمده است:
«جشن ملی چهارشنبه‌سوری فرا می‌رسد. آخرین هفته سال را به هفته اعتراض و آتش علیه اهریمنان عمامه‌دار تبدیل کنیم.
همراه با کانون‌های شورشی، تصاویر منحوس خامنه‌ای و خمینی و مظاهر حکومت پلید آخوندی را در هر کوی و برزن به زیر بکشیم. سوزاندن مترسکها و بنرهای خمینی و خامنه‌ای و روحانی، روشنی بخش قلبهای مردم دردمند ایران است.
با قیام ِآتش در چهارشنبه‌سوری، به استقبال سال جدید می‌رویم...»
می‌توانیم و باید جشن سنتی چهارشنبه‌سوری را امسال با «قیام آتش» به قیام سراسری مردم ایران پیوند بزنیم. نمادهای پلید چهل سال زمستان دیکتاتوری، سرکوب، غارت، فساد و ویرانی محکوم هستند موسوم بهار محو و ذوب شوند و مردم ما نشان داده‌اند که با عزمی خستگی‌ناپذیر به استقبال قدوم بهار آزادی، شکوفایی و رهایی به‌پا خاسته‌اند.
این سنت باستانی که همواره پیام‌آور پاکی، اتحاد، جوشش، رویش و خیزش بوده است، اکنون با وضعیت انفجاری جامعه ایران و به‌ویژه با فراخوان ستاد اجتماعی مجاهدین در داخل کشور و فعالیت‌های بیش از هزار کانون شورشی پیوند خورده و قیام و اعتراضات مردمی را در مدار بالاتری به اوج می‌برد.
بی‌جهت نیست که در سالهای سیاه و سرد حکومت آخوندی، ایرانیان، به‌خصوص جوانان، به این جشن سنتی روح و جان تازه‌یی بخشیده و از آن ابزاری برای دریدن پوستین شب ساختند.
بی‌تردید امسال جشن ملی چهارشنبه‌سوری جشن آتش برای روشنایی و شکافتن ظلمت استبداد آخوندی است و با قیام کارگران و معلمان و سایر غارت‌شدگان و اقشار زحمت‌کش، بیش از همیشه شعله‌ور می‌شود.
آتش امسال آتش کاوه‌های آهنگر است که فروزان در هزار اشرف، به جان تمامیت رژیم افتاده است و با شعله‌های خشم گرسنگان، نویدبخش پایان زمستان استبداد و طلیعهٔ سپیده و روشنی و بهار خواهد بود.
پس با «سوزاندن مترسکها و بنرهای خمینی و خامنه‌ای و روحانی» چهارشنبه‌سوری امسال را به جشن ملی برای آزاد کردن هر چه سریع‌تر وطن از لوث دشمنان تبدیل می‌کنیم و از هر کوچه سنگری، هر خانه قلعه‌یی و از هر خیابان، میدانی برای کارزار آزادی خواهیم ساخت. کارزاری با کانون‌های شورشی و جوانانی که چون کوه در برابر هیولای زخمی و نیمه‌جان ولایت ایستاده و دیگر هیچ شانسی برای ضحاک عمامه‌دار باقی نخواهند گذاشت. کوهی سرفراز و آتشین در برابر هیولای نیمه‌جان و زخمی فقیه.
پاسدار آل اسحاق وزیر اسبق بازرگانی رژیم در جریان جنگ قدرت، نظام را به خودرویی تشبیه کرده است که با سرعت ۹۰کیلومتر در ساعت به کوهی می‌رسد و با مسخره کردن کسانی که گمان می‌کنند ممکن است راه‌باریکه‌یی برای دور زدن کوه وجود داشته باشد می‌گوید:
«فرض کنید یک خودرو با سرعت ۹۰کیلومتر در ساعت در حال حرکت است که به ناگهان در مقابل خود کوهی را مشاهده می‌کند؛ راننده این خودرو دو راه بیشتر ندارد یا این‌که باید با کوه برخورد کند یا این‌که با همان سرعت دور بزند البته راه سومی هم است و این‌که راننده تصور کند در کنار کوه یک جاده باریک وجود دارد...» (کیهان آخوندی ـ ۱۱ اسفند ۹۷)
این کوه همان مقاومت سرفرازی است که بعد از ۴۰سال پیکار و پایداری، راه را از هر جهت بر استبداد مذهبی بسته است و خلیفه ارتجاع را در باتلاق بحرانهای بیرونی و درونی به دام انداخته است. اکنون نظام درمانده ولایت فقیه در حالی که همه اهرامهای داخلی و بین‌المللی برای بقای خود را از دست داده و در همه سیاست‌هایش از پروژه اتمی تا تروریسم و از جنگ‌افروزی منطقه‌یی تا ارتزاق از سیاست مماشات بین‌المللی با شکست روبه‌رو شده است به پایان فصل نهایی از حیات ننگینش رسیده است.
آری! آتش قیام در زیباترین وطن روشن شده است و تا پس‌گرفتن ایران سرِ بازایستادن ندارد. شعله‌های سرکش آزادیخواهی و رزم کانون‌های شورشی هر چه گسترده‌تر خواهد شد و رژیم فرتوت ولایت توان ایستادگی در برابر قیام مردم ایران را ندارد.
