حسن روحانی و تهدید به بستن تنگه هرمز
به‌دنبال در چشم‌انداز قرار گرفتن تحریم نفتی دیکتاتوری آخوندی، رئیس‌جمهور ارتجاع، در تاریخ ۱۱تیر ۹۷ در دیدار با به‌اصطلاح ایرانیان مقیم سوئیس، پس از اشاره به خروج آمریکا از برجام و وضعیت فلاکت‌بار نظام گفت:
«یکی از مقامات آمریکایی چندی پیش گفته بود که ما سخت‌ترین تحریم را نسبت به ایران می‌خواهیم اعمال کنیم یا حتی یکی از آنها گفته بود ما می‌خواهیم نگذاریم اصلاً ایران نفت صادر کند. خوب قاعدتاً معنی این حرف را خیلی نمی‌تواند تحلیل بکند، این حرف می‌زند نفت ایران نمی‌گذاریم صادر کند معنی‌اش این است که نفت کل منطقه صادر نمی‌شود مگر امکان‌پذیر است نفت ایران صادر نشود نفت منطقه صادر بشود معنی‌اش اگر بفهمد معنی‌اش روشن است چه می‌گوید قاعدتاً نمی‌فهمد این حرفی که می‌زند، می‌گوید که من نمی‌گذارم ایران یک قطره نفت صادر کند خوب خیلی خوب. اگر شما تونستید اینکار را بکنید و نتیجه‌اش را ببینید چی هست».
نامه رضایت‌آمیز پاسدار قاسم سلیمانی در تقدیر از حسن روحانی
۲روز بعد از سخنان حسن روحانی پاسدار قاسم سلیمانی، سرکرده نیروی تروریستی قدس، طی نامه‌یی از او تقدیر کرد و نوشت:
«این همان دکتر روحانی است که ما شناخت داشتیم و داریم و می‌بایست باشد. شما با سخنان حکیمانه ارزشمند و قدرتمندانه خودتان رهبر عزیز، ملت بزرگوار ایران اسلامی و مسلمانان جهان را سرافراز نمو دید. دست شما را برای ایراد این سخنان به موقع، حکیمانه و صحیح می‌بوسم و برای هر سیاستی که مصلحت نظام اسلامی باشد در خدمت هستیم».
یک روز بعد(۱۴تیر) پاسدار جعفری، سرکرده سپاه پاسداران نیز برای این‌که از تک و تا نیفتد به میدان آمد و گفت:
«یقینا، در شرایط محتمل با عملی شدن مواضع اخیر مسئولان اجرایی کشور که در حال پیش گرفتن رویکرد و نگاه انقلابی در صحنه نبرد امروز با دشمن به‌ویژه آمریکای مکار و جنایتکار هستند، می‌توان به دشمنان فهماند که استفاده از تنگه هرمز برای همه و یا برای هیچ‌کس چه معنا و مفهومی می‌تواند داشته باشد».
اجازه خروج نفت از تنگه هرمز را نمی‌دهیم!
پاسدار کوثری جانشین قرارگاه ثارالله تهران نیز، بعد از موضعگیری پاسدار جعفری، فرصت را برای اظهار لحیه مناسب دید و واضح‌تر از بقیه گفت:
«اجازه خروج نفت از تنگه هرمز را نمی‌دهیم».
نامه‌نگاری پاسدار قاسم سلیمانی به حسن روحانی و بحث دولت با تفنگ و بی‌تفنگ، در فضای مجازی به یک مضحکه تبدیل شد و بار دیگر شعار «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا ـ دیگه تمومه ماجرا» مورد توجه قرار گرفت. از این‌که بگذریم با این تهدیدات و تأکیدات پی‌درپی ژنرالـپاسدارها و سروپا برهنه آمدن آنها به وسط گود، مخاطب ساده چنین می‌پنداشت که عنقریب، نظام آخوندی مانند بستن یک همیان، با ریسمان اقتدار گلوی تنگه هرمز را خواهد بست و مانع از صدور یک قطره نفت از آن خواهد شد. البته ملت ایران دیده بودند که چگونه این رژیم رو به مردم خودش این ادعا را عملی کرده و مانع از رسیدن یک قطره آب شرب به مردم خوزستان شده است.
و باز مخاطب ساده که شناختی از اولدروم بالدروم کردن‌های آخوندها و پاسداران خمینی و خامنه‌ای صفت نداشت این‌گونه تصور می‌کرد که الآن است «موشکهای کروز، بالستیک، هوا به سطح و سایر سامانه‌های تهاجمی» مورد ادعایی رژیم، رو به دهانه تنگه هرمز نشانه می‌روند، مین‌های دریایی در اعماق آب کمین می‌کنند تا نفتکش‌های غربی را به مجرد ورود به تنگه هوا بفرستند و هواپیماهای بدون سرنشین «کرار» ساخت صنایع دفاعی نظام، با موشکهای «کوثر» از راه می‌رسند و چه و چه...
کوه تهدیدات موش زایید!
هنوز نامه «چاکرم و فدایت شوم» پاسدار سلیمانی در فضای مجازی می‌چرخید و توفان خنده برمی‌انگیخت و چنین به‌نظر می‌رسید که یک‌شبه جواب حل تمام بحرانهای نظام یافت شده اما ناگهان عبدالرضا فرجی‌راد درست در روز اظهار لحیه پاسدار کوثری از راه رسید و یکهو آب سردی روی دیگ کف‌آلود و در حال غلیان اظهارات ژنرالـپاسداراها ریخت و در عرض چند دقیقه رؤیای شیرین «بستن تنگه هرمز» را نقش‌برآب کرد.
این دیپلومات سابق رژیم گفت:
«منظور آقای روحانی از این‌که گفتند اگر ایران نتواند نفت بفروشد دیگران هم نمی‌توانند این کار را بکنند بستن تنگه هرمز نیست، بلکه این است که ایران گزینه‌هایی در دست دارد که می‌تواند ضمن حفظ منافع ایران به سازوکار فروش نفت توسط دیگران ضربه بزند. مثلاً چندی پیش معاون اول رئیس‌جمهور پیشنهاد داد که نفت در بورس به فروش برسد که بر روند کار اوپک اثرگذار خواهد بود و موجب می‌شود که فروش نفت ایران قطع نشود».
در ابتدا این‌طور به‌نظر می‌رسید که گویی این یک اظهارنظر غیررسمی است اما در همان روز(۱۴تیر) فلاحت‌پیشه، رئیس کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع نیز همان حرف را به نوعی تکرار کرد:
«منظور رئیس‌جمهور بستن تنگه هرمز نیست چرا که این موضوع تحت مقررات بین‌المللی بوده و باید رعایت شود. رئیس‌جمهور اظهار داشت که اگر قرار باشد ایران نفت صادر نکند، یعنی شرایط بحرانی حاکم شده و هیچ کشوری نباید اقدام به صدور نفت کند. منظور رئیس‌جمهور این است که اگر قرار باشد بر اساس اراده‌ها، قوانین بین‌المللی برهم‌بخورد باید برای همه باشد».
مهدی مطهرنیا، یک کارشناس رژیم نیز پا را از این فراتر گذاشت و گفت در برهه کنونی نفت دیگر یک کالای استراتژیک محسوب نمی‌شود:
«به احتمال زیاد تهدیدی است از سوی ایران برای بستن تنگه هرمز که با ایجاد مانع برای سایر کشورهای منطقه از صادرات نفت آنها نیز جلوگیری شود. فراموش نکنیم که در برهه کنونی نفت دیگر کالای استراتژیک محسوب نمی‌شود و آمریکا نیز مانند گذشته نیازمند نفت خاورمیانه نیست چرا که هم تولید نفت خود را افزایش داده و هم بازارهای دیگری را برای خرید نفت برگزیده است در نتیجه ایران با این تهدید بیشتر رقبای ایالات متحده را تحت فشار قرار می‌دهد».
حتی صدای علی خرم از باند خود روحانی هم در آمد که نباید انتظار داشته باشیم بعد از شکست سیاست مماشات و بن‌بست سیاستهای اتمی و موشکی و منطقه‌یی و فضاحت دیپلومات-تروریست دستگیرشده هم‌چنان درب اروپا روی پاشنه سابق بچرخد. وی در مطلبی در رسانه حکومتی آرمان به تاریخ ۱۶تیر ۹۷ نوشت:
«...ایشان نباید انتظار می‌داشت با تهدید به بستن تنگه هرمز که در ایران از سوی مسئولان نظامی به‌وضوح تفسیر گردید و با اتهام طراحی برای اقدام تروریستی توسط یک دیپلومات ایرانی، کماکان درب در اروپا به روی پاشنه سابق بچرخد.»
وی در ادامه ضمن اشاره به ۳بار تهدید پوشالی به بستن تنگه هرمز و این‌که خامنه‌ای و مسئولان عالی نظام هم پای آن نمی‌آیند می‌نویسد:
«این‌که ایران در ۴۰سال گذشته ۳بار پای تهدید به بستن تنگه هرمز رفته، موضوعی است کاملاً ایرانی... اگر چه این انتخاب، باید با درنظرگرفتن همه تبعات آن باشد و این‌که بی‌جهت ما آمریکا، اسراییل و عربستان و یارانش را خوشحال نمودیم که زمان درگیری با ایران فرا رسیده، در حالی که ممکن است مردم ما و یا مسئولان عالی‌رتبه نظام از این تصمیم استقبال ننمایند».(علی خرم ـ ۱۶تیر ۹۷ روزنامه حکومتی آرمان)
تنگه هرمز ۱۵۸کیلومتر طول ۵۶ تا ۱۸۰کیلومتر عرض دارد و هر روز در حدود ۱۶٫۵ تا ۱۷میلیون بشکه نفت خام از آن عبور می‌کند. جدا از این‌که آیا بستن این آب‌راه واقعی است یا نه یا این‌که نظام ولایت فقیه بتواند برای دقایقی آن را ببندد، ضررکننده شماره یک خود اوست؛ زیرا بحث روی میز این است که دیکتاتوری آخوندی نتواند حتی یک قطره نفت صادر کند. دود هر ماجراجویی و بلوف آمدن، قبل از هر چیز به چشم خودش می‌رود. بگذریم از این‌که بیل اربن، سخنگوی فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا در ۱۵تیر نیز به خبرگزاری «آسوشیتدپرس» گفت: نیروی دریایی این کشور همراه با متحدانش «برای تضمین آزادی دریانوردی و جریان آزاد تجاری در هر جایی که قوانین بین‌الملل مجاز بشمارد، آماده هستند».
نتیجه مهم
با توجه به این دگردیسی سریع در مواضع و عملکرد سران و مهره‌های رژیم به‌خوبی می‌توان دریافت که آنها در شرایطی قرار دارند که حتی دیگر نمی‌توانند به تهدید توخالی و بلوف مبادرت کنند؛ زیرا بلافاصله عواقب آن متوجه خودشان خواهد شد و برایشان تبعات سنگینی خواهد داشت. پاسدار قاسم سلیمانی چه دست حسن روحانی را ببوسد یا نبوسد فرقی نمی‌کند، این بار تمامیت نظام بر لبه تیغ راه می‌رود. هر گونه ناپرهیزی، برخورد شعاری، و پارس خوابیده به سبک پاسدار سلامی، برای نظام بسیار ریسک‌آور و هزینه‌زاست. در یک تحلیل واقعی این جامعه بین‌المللی و دولتهای به جان آمده از تروریسم رژیم هستند که دارند گلوگاه صدور نفت رژیم را می‌بندند. آری، ممکن است تنگه هرمز بسته شود اما برای رژیم!
