در جریان جنگ وجدال درونی باندهای رژیم هراز‌گاهی موضوع وضعیت زندگی اشرافی «آقازاده‌ها» که فرزندان مهره‌های حکومتی هستند، در داخل و خارج کشور مطرح می‌شود.
در این رابطه روزنامه آرمان وابسته به باند روحانی می‌نویسد: «آقازادگی در ایران توانسته برای خویش در سایه رانت‌های سیستم ناکارآمد، قدرت مانور و ظهور فراهم کند. تردیدی نیست که آقازاده‌ها و یا ژن‌های خوب در جایگاه قدرت در بخش‌های خصوصی و دولتی از همه جناح‌های سیاسی کشور حضوری منفعت‌طلبانه دارند، اما بیش از آقاها و آقازاده‌ها باید سیستمی را به زیر سوال برد که شرایط این چیدمان را فراهم کرده است. آقازادگی حاصل زندگی برخوردار از رانت است. لذا در نظام درگیر و آلوده به رانت، کمپین فرزندت کجاست و چگونه زندگی می‌کند، چندان معنایی ندارد... در بسیاری اوقات راه نسل برخوردار از رانت به آمریکا، بورسیه، پورشه و... ختم شده و راه نسل گرفتار در فقر بعضا به اعتیاد، زندان و... ختم می‌شود».(آرمان ۲۳شهریور ۹۷)
بی‌تردید نفرت مردم محروم نسبت به ریختوپاش‌های «آقا زاده‌ها» و زندگی اشرافی آنها، در کنار جنگ و جدال باندی عامل مهمی است که رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی را ناگزیر به اعتراف به این موضوع کرده است.
حضور گسترده فرزندان سردمداران نظام در خارج و زندگی آنچنانی آنها، در شرایطی است که خانواده‌های زیادی از مردم فقیر به دلیل ناتوانی مالی از ثبت‌نام فرزندانشان در مدارس محروم هستند.
بنا بر گزارش روزنامه واشنگتن‌تایمز و بعضی از رسانه‌های داخلی آقازادههای سردمداران رژیم ازجمله پسر حسین فریدون، برادر آخوند حسن روحانی، دختر علی لاریجانی، پسر معصومه ابتکار، دختر آخوند محمد خاتمی، پسر جواد ظریف و... در آمریکا و سایر کشورهای اروپایی تحصیل و زندگی می‌کنند.
در زمینه حضور فرزندان سردمداران رژیم در خارج کشور و دلیل دوتابعیتی بودن اغلب آنها محمدباقر نوبخت به این دلیل مضحک متوسل شد که آنها به دلیل دورزدن تحریم‌ها در خارج کشور و دوتابعیتی هستند.
حرف نوبخت آنقدر مسخره بود که خودش هم با خنده گفت: «ممکن است پسرخاله‌اش هم دوتابعیتی باشد(با خنده). من سربسته بگویم بخشی از ابزارها را که در دوران تحریم کمک می‌کردند، سوزاندیم».(خبرگزاری تسنیم ۲۵اردیبهشت ۹۷)
به اعتراف رژیم آقازادههای خارجه‌نشین مبلغ ناقابل ۱۴۸میلیارد دلار در حساب‌های خود در بانکهای خارجی دارند.
به گفته محمود بهمن، رئیس‌کل سابق بانک مرکزی و عضو کنونی مجلس ارتجاع، تعداد آنها ۵هزار نفر است که تنها ۳۰۰تن از آنها درس می‌خوانند.
وی در ادامه اظهاراتش این سوال را مطرح کرده که ۴۷۰۰نفر از این افراد چکار می‌کنند.
حرفه دیگر آنها به‌اصطلاح فعالیت‌های اقتصادی رو به داخل کشور است که محمدباقر نوبخت هم در اظهاراتش به آن اشاره کرد.
آنها بخشی از کسانی هستند که به بهانه وارد کردن کالا بخش زیادی از ارز اختصاص داده شده به کالاهای اساسی را با نرخ ۴۲۰۰تومان دریافت می‌کنند و پول را درحساب‌های خود در بانکهای خارجی پس‌انداز می‌کنند و یا این که کالاهای لوکس موردنیاز همقطاران خود و سایر آقازادههای ساکن در داخل کشور را تهیه کرده و با نرخ گزاف ۱۲هزار تومانی در بازار آزاد می‌فروشند.
آنها نیز در زمره رانت‌خوارنی هستند که احمد توکلی، عضو مجمع تشخیص نظام، ضمن اشاره به رواج «تجمل‌گرایی در بین مسئولان» به رانت‌خواری آنها اعتراف کرد.
زندگی لاکچری و استفاده از رانت و به‌جیب زدن ارز متعلق به مردم ایران توسط فرزندان سردمداران رژیم، مختص این باند یا آن باند نیست، بلکه اکثر سرمداران باندها فرزندانشان این چنین زندگی «مباحی» دارند.
در رابطه با وضعیت آقازاده‌ها روزنامه همدلی ۲۳شهریور ۹۸ می‌نویسد: «آقازاده‌ها اغلب از رانت پدر یا مادر برای ثروت‌اندوزی و به‌دست آوردن قدرت استفاده می‌کنند. آنها اغلب قوانین و مقررات را دورمی‌زنند و توجهی به محدودیت‌های اجتماعی ندارند. بین آقازاده‌ها یک اصل است. آنها به‌راحتی قانون را زیر پا می‌گذارند و با آسودگی بحران می‌آفرینند و به فتنه‌ها دامن می‌زنند و همه اینها ریشه در خوی و خصلت آقازادگی و پرورش در محیط غلط آقازادگی دارد. آقازاده‌ها در بسیاری از اختلاس‌ها دست دارند».
همانطور که فوقا آمد روزنامه آرمان به ناگزیر به یک موضوع مهم اذعان کرده است: «اما بیش از آقاها و آقازاده‌ها باید سیستمی را به زیر سوال برد که شرایط این چیدمان را فراهم کرده است».
واقعیت این است که آقازاده‌ها برآیند نظامی هستند که بر ساختاری فاسد بنا شده است.
نابودی زندگی بسیاری از مردم در اثر فقر و محرومیت برآیند این سیستم است، مردمی که در آستانه سال تحصیلی جدید از عهده خرید لوازم‌التحریر برای فرزندانشان برنمی‌آیند.
بسیاری از خانواده‌ها برای این که درآمد فرزندشان کمکی به وضعیت معیشتی‌شان کند، آنها را برای کار روانه خیابان‌ها و کارگاهها می‌کنند و مجبور به کارهای طاقت‌فرسا می‌شوند.
پایان دادن به چپاولگری اقلیت ناچیز در حاکمیت ولایت و رهایی اکثریت مردم محروم از سونامی فقر، درگرو براندازی «سیستمی» است «که شرایط این چیدمان» را فراهم کرده است.
